Lopend langs de Maas in de buurt van Maastricht, hoor ik een vertrouwd geluid. Het kras-kras van een zwarte roodstaart. Het moet van ver komen, helemaal van de overkant van de breed stromende rivier.
Ergens vanuit een vervallen fabriek klinkt het, met roestige kranen. Precies het soort plek, waar die vogel gek op is: rafelranden, puin. Het is een klein, schor geluidje, een soort gekraak; van zijn zang moet de roodstaart het niet hebben. Maar het draagt ver, over het brede water.
Ik maak een foto van die fabriek aan de overkant, een wat machteloos gebaar, want het geluid staat er niet op. Maar toch mooi. Ook, hoe alle vogels zich weer luidkeels melden, voor een nieuw broedseizoen. Zo betrouwbaar!
Van over de rivier klinkt het krassende geluid van een zwarte roodstaart. - beeld: nd