Over Trump, Russische spionnen en handel met voorkennis
Bij Even tot hier (BNNVara) zaterdag bekeken ze de beelden ook verbijsterd. Trump die opschepte over zijn vriendjes die door het heffingencircus hadden geprofiteerd van de aandelenval en -stijging op de beurs. Eén had 900 miljoen dollar verdiend, de ander 2,5 miljard.
Waren ze vooraf getipt? In Amerikaanse media gaat dat hardnekkig rond. Zeker nu Trumps regering al snel massa’s inspecteurs had ontslagen die onderzoek doen naar handel met voorkennis door regeringsfunctionarissen, schreef columniste Froma Harrop.
Arme kleine beleggers, die uit angst voor de grote krach toch maar verkochten. Hun inleg of winstje stroomde in miljardairszakken en Trump lacht erom.
De macht laat zich verdelen als in een waterbed
De rode lijn wordt overal overschreden, zagen Niels van der Laan en Jeroen Woe in Even tot hier. Voor premier Schoof lag die bij schending van het internationaal oorlogsrecht. Wat deed Nederland na de Israëlische aanval op ambulancebroeders in Gaza? Het stuurde een ambtenaar om ‘duidelijk van gedachten te wisselen’ met het land. Geert Wilders tweette ‘Israël hartje’. Het liedje Hey Bibi, foei, bah! deed me giechelen van pure onmacht.
Kijk je van een afstandje, dan zie je hoe waarheid en recht steeds meer de deur uit worden gewerkt door belangen en macht. Ik herinner me de driedelige BBC-documentaireserie Putin and the West (2023) die uitdiepte hoe de Russische president zijn macht vergrootte zonder dat het Westen het echt doorhad. De macht laat zich in de wereld verdelen als in een waterbed, zag ik voor me. Bij gebrek aan een hoogste scheidsrechter lopen macht en invloed vanzelf naar het kamp met de diepste zakken, slimste strategieën of smerigste trucs. Alles is vloeibaar.
‘Politieke en economische terrorist’ Donald Trump
Nu hebben we behalve Poetin ook de ‘politieke en economische terrorist’ Donald Trump op het wereldtoneel – zoals oud-DNB-president Nout Wellink hem recentelijk noemde in een podcast van Holland Gold. Belang en macht staan Trump op het voorhoofd geschreven. Zondag wreef Zembla (BNNVara) dat er nog eens in met de aflevering Operatie Trump, van de Franse filmmaker Antoine Vitkine.
Rond het einde van de Koude Oorlog bleef de Russische geheime dienst KGB infiltreren in Amerika, vertelt voormalig KGB-generaal Oleg Kaloegin. Infiltranten zochten contact met Amerikaanse zakenlieden en ‘toekomstig leiders’ om hen via lucratieve deals tot loyaliteit te forceren. Vastgoedmiljonair Trump was ‘een KGB-operatie’. We zien zelfs een brief van de autoriteiten die hem in 1987 uitnodigen een hoteltoren in Moskou te bouwen, mogelijk in ruil voor anti-Navo-uitspraken. De toren ging niet door, maar hij ondernam een tweede poging nog tíjdens zijn presidentscampagne van 2016.
Waar is die tape?
Dergelijke vroegere Moskouse gesprekken zouden standaard heimelijk zijn opgenomen, dus waar is die tape, en kan hij er nog mee worden gechanteerd? Er blijken genoeg mensen met Russische banden om hem heen te zitten: in zijn campagneteam in 2016, en rond zijn zakenpartners. Nu is hij president en verzwakt hij de Navo, kleineert Europese bondgenoten en levert Oekraïne uit aan Rusland. Pro-Russische agendapunten. Een oud-CIA-directeur ziet zijn financieel-economische banden met Rusland als ‘prikkel om niets negatiefs meer over Poetin te zeggen’.
Ik vraag me alleen af: welk schandaal kan deze man wel voor het recht brengen?
Twee keer per week schrijft Maaike Bos columns over televisie. Je vindt ze hier terug.