/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F04%2Fq4xZDH2C5cixFk1744353506.jpg "Diego Maradona")
I. Het proces
Zijn fans hadden zich rond acht uur in de ochtend verzameld bij de rechtszaal van het Derde Strafhof in San Isidro, op 29 kilometer van Buenos Aires. Ze zwaaiden met replica’s van de wereldbeker uit 1986 en droegen voetbalshirts van het Argentijnse nationale team met zijn nummer 10 op hun rug. Een batucada (drumband) gaf het ritme aan. De fans sprongen op en neer als in het Bombonera-stadion en zongen net als vroeger: ‘Marado, Marado, Maradonnnna!’ Op vlaggen en borden stonden zinnen en slogans als ‘Justicia x D10S’, rechtvaardigheid voor D10S! Er werd veel gehuild, dat kon hun held ook altijd heel goed.
Het was dinsdag 11 maart 2025. Meer dan vier jaar na Diego Maradona’s dood zou de rechtszaak tegen zijn zeven ‘moordenaars’ eindelijk beginnen. Natuurlijk zouden zijn fans bij de rechtszaal aanwezig zijn en natuurlijk zouden ze zich gedragen als devote Marodonianen. De aanklagers werden bij hun aankomst toegejuicht alsof ook zij in 1986 wereldkampioen waren geworden. Een medisch privéteam om Maradona te begeleiden, had volgens hen waardeloos werk verricht, met de dood tot gevolg. Ze deden werkelijk alles fout en dat was mogelijk met voorbedachten rade. De centrale vraag in Zaak-5628: was zijn dood een ‘perfecte misdaad’ of onvermijdelijk en natuurlijk?
Maradona’s vijf kinderen kwamen onder luid gezang aan bij de rechtszaal. Dalma is Diego’s oudste dochter, de andere zussen heten Gianinna en Jana. De jongste zoon Diego Fernando heeft een andere moeder: Veronica Ojeda. Een van hun advocaten zei bij aankomst dat er ‘meer dan genoeg bewijs is dat Diego niet goed is behandeld’. De 37-jarige Dalma verklaarde: ‘Ik wil geen wraak. Ik wil dat de waarheid aan het licht komt en dat de verantwoordelijken daar de prijs voor betalen.’
De 35-jarige Gianinna gaf geen commentaar, maar postte voor de rechtszaak wel een afbeelding van haar vader na de WK-zege van 1986. Hij droeg de band met C van capitan (aanvoerder) en daar was het woord JustiCia van gemaakt, gerechtigheid. Maradona’s ex-vrouw Veronica Ojeda liep naar de fans toe om ze te bedanken voor hun steun en deelde voetbalshirts uit.
Fernando Burlando, de advocaat van Maradona’s dochters, vertelde journalisten: ‘We moeten dit doen om antwoorden te krijgen en ik verwacht ook dat dit gaat lukken.’ Hij schokte de toehoorders met de woorden: ‘Er was een plan om Diego te vermoorden.’ Een persoon ‘die zich nog in de schaduw verstopt’, stelde ‘een team samen om hem op stille, maar gruwelijke wijze te doden’.
De verdachten arriveerden een voor een en deden erg hun best de Maradona-fans en de journalisten te ontlopen. Leopoldo Luque had de meeste reden de toorn van het volk te vrezen. Alle Argentijnen kennen hem inmiddels en de meeste voetbalfans haten hem. De 43-jarige neurochirurg stond ‘El Diez’ in zijn laatste jaren 24 uur per dag bij en moest ervoor zorgen dat hij niet te vroeg aan hartfalen of een hersenaandoening zou sterven.
De volgende berucht geworden Argentijn die de komende maanden terechtstaat: Agustina Cosachov, Maradona’s psychiater. Ze is 40 jaar, heeft lang bruin haar en werd een half jaar voor Maradona’s dood op aanraden van Luque toegevoegd aan zijn medische team. Cosachov wordt ervan verdacht de verkeerde medicijnen te hebben voorgeschreven en Maradona in de uren voor zijn dood aan zijn lot te hebben overgelaten.
De andere vijf verdachten zijn Carlos Díaz, een psychoanalist die Maradona moest helpen om van zijn alcoholverslaving af te komen, verpleger Ricardo Almirón, klinisch arts Pedro Pablo Di Spagna en twee vrouwen die Maradona’s thuiszorg moesten overzien: arts Nancy Forlini en verpleger Mariano Perroni. Voetbalsupporters riepen ‘moordenaars!’ naar de ‘Maradona zeven’ en schreeuwden: ‘We zullen nooit vergeten!’
‘Ik wil geen wraak. Ik wil dat de waarheid aan het licht komt en dat de verantwoordelijken daar de prijs voor betalen’
Maradona’s lijfarts Leopoldo Luque werd opmerkelijk genoeg minder uitgescholden dan de andere verdachten. Hij is volgens bijna iedereen de man die Maradona het slechtst heeft behandeld, maar de fans herkenden hem amper omdat Luque een metamorfose had ondergaan. Hij schoor zijn baard af en staalde zijn spieren met zoveel discipline dat hij tegenwoordig op een bodybuilder lijkt. Had hij dit gedaan om onherkenbaar te zijn? Of bereidde hij zich alvast voor op een zeer moeilijk leven achter de tralies? Het zou niet fijn zijn om in de gevangenis van Buenos Aires bekend te staan als Maradona-moordenaar.
De rechtbankvoorzitter zette om iets over tienen uiteen hoe de komende maanden zullen verlopen. Maradona-fans zwaaiden buiten met wit-blauwe vlaggen toen openbaar aanklager Patricio Ferrari zei: ‘De thuisverzorging van de heer Maradona was rampzalig. De zeven verdachten in deze rechtszaal hebben verzuimd hun taken te vervullen.’ Na een stemverheffing: ‘Diego Armando Maradona, zijn kinderen, zijn andere familieleden en het Argentijnse volk verdienen gerechtigheid.’
Het slachtoffer stierf volgens de aanklager door ‘een roekeloze en ontoereikende behandeling’. De aangeklaagden logen volgens hem voortdurend en hij priemde zijn vinger dreigend in hun richting. De ‘kampioen’ was ‘opzettelijk wreed behandeld’ en dat leidde tot zijn onnodige, voortijdige dood. Ferrari wil onder meer bewijzen dat hoofdverdachte Leopoldo Luque ‘essentiële informatie’ weghield bij de familie en neerbuigend en schokkend onverschillig over zijn patiënt sprak. Door de ramen klonk het Argentijnse volkslied, alsof er over een paar minuten een interland tegen Brazilië zou beginnen.
Dochters Dalma, Gianinna, Jana en zoons Diego en Diego Fernando zaten naast hun advocaat op een van de eerste rijen. Ze waren geschokt toen Ferrari een foto van een net gestorven Maradona van zijn bureau haalde en het aan de rechters toonde. De aanklager draaide zich om en liet het ook de mensen in de zaal zien. Maradona’s kinderen keken huilend weg, anderen probeerden hun blik snel af te wenden. De aanklager liet een theatrale stilte vallen en zei: ‘Zo stierf Maradona.’ De zitting werd live uitgezonden en het akelige beeld van een opgezwollen, dode Maradona vlak na zijn overlijden ging viraal.
Artsen en/of verplegers omschreven hem onder meer als ‘een stuk vuil’ en een ‘klootzak die niet eens meer kan opstaan’
II. Zijn laatste dagen
Het was twaalf uur in de middag op 25 november 2020 en Diego Armando Maradona sliep volgens leden van zijn medische privéteam extra lang uit. Het ging niet goed met hem, dat stond vast en daarom moest hij om de paar uur worden gecontroleerd. Klopte zijn hart nog? Snoof hij niet stiekem coke? Zoop hij in het diepste geheim?
Maradona’s laatste publieke optreden was op 30 oktober 2020, de dag van zijn zestigste verjaardag. De legende liep sloom het veld op van het Juan Carmelo Zerillo-stadion in de stad La Plata. Bestuurders sloegen hem op zijn schouders.
Maradona murmelde een paar woorden en probeerde te lachen voor fotografen. Fans zongen een verjaardagslied, aan hekken hingen vlaggen met felicitaties. Toch werd het nooit gezellig, al was het maar omdat het stadion halfleeg was door anticoronamaatregelen. Als coach van Gimnasia y Esgrima de la Plata won Maradona bijna nooit en ook zijn gezondheid ging elke dag een beetje achteruit. Hij leek afgekickt van coke, maar gokte veel, blowde, nam pillen en raakte verslaafd aan drank.
Op 3 november 2020 kreeg Maradona een hersenbloeding. Een ambulance bracht hem naar het Olivos-ziekenhuis in Buenos Aires voor een spoedoperatie. Neurochirurg Leopoldo Luque verwijderde een bloedstolsel uit Maradona’s hersenen, na afloop van de operatie maakte hij stralend selfies met de patiënt. Collega-artsen raadden een langer verblijf in het ziekenhuis aan, maar Luque liet Maradona naar zijn met hekken omringde vakantiewoning in Tigre brengen, een welvarende voorstad van Buenos Aires. Daar zou ‘Pluisje’ perfecte thuiszorg krijgen en dr. Luque beloofde de familie dat hij een deskundig en toegewijd medisch team zou samenstellen.
Op 25 november 2020 dronk Maradona vijf blikjes energiedrank en wat koppen koffie om een beetje wakker te worden. Hij ontbeet, maar keerde terug naar bed omdat hij zich niet goed voelde. Een verpleegster moest hem in de gaten houden, maar ze durfde naar eigen zeggen zijn kamer eerst niet in te gaan, bang om de grote Maradona wakker te maken.
Om kwart over twaalf in de middag belde Maradona’s secretaresse Maxi het noodnummer en gilde in de telefoon dat er snel een dokter naar ‘perceel 45’ moest komen. Psychiater Agustina Cosachov en psycholoog Carlos Díaz hadden die dag een bezoek gepland en hoorden bij binnenkomst meteen dat het slecht met hem ging. Ze voelden aan zijn pols en lieten een ambulance bellen. Cosachov appte naar Luque: ‘Het team probeert hem nu te reanimeren. We kwamen binnen en hij was koud. We probeerden hem terug te krijgen en zijn lichaamstemperatuur leek weer iets te stijgen. Nu zijn ze met hem bezig, maar ze willen ons niet vertellen hoe de situatie is.’ Luque schreef kil terug: ‘We deden wat we konden, Agustina.’
Om vijf voor half één arriveerden er meerdere ambulances bij het vakantiehuis in Tigre, een paar minuten erna kwam het officiële bericht dat Maradona op 60-jarige leeftijd was overleden. De doodsoorzaak was ‘bloedstolsel in de longen’, een gevolg van ‘chronisch hartfalen’.
Maradona kreeg een staatsbegrafenis. De kist werd in het presidentiële paleis gelegd zodat alle Argentijnen afscheid van hem konden nemen en dat deden ze massaal. Fans wilden zo dichtbij mogelijk komen en sloegen zich met geweld naar een plek tot op een paar meter van Maradona’s lichaam. Er braken rellen uit tussen Maradonianen en agenten van een speciale eenheid. Zelfs president Alberto Ángel Fernández leek in gevaar te zijn en hij werd snel uit het paleis geleid.
Er deed toen al een gerucht de ronde dat Maradona op een niet-natuurlijke wijze om het leven was gekomen. Natuurlijk ging het al jaren niet heel goed met hem, hun Diego leefde zelfdestructief, maar hij richtte zich wel altijd miraculeus op, zelfs nadat vermeende kenners hem allang hadden opgegeven. Te veel coke, slecht hart, dronken op de tribune van Boca Juniors; de Argentijnen hadden al zoveel met Diego meegemaakt dat ze langzaam begonnen te denken dat hij werkelijk onsterfelijk was.
Rechercheurs verbaasden zich er na een onderzoek over hoe weinig medische apparatuur er in Maradona’s vakantiehuis aanwezig was toen hij stierf. Zijn dochters dienden een klacht in, het Openbaar Ministerie deed aanvullend onderzoek. Was de overledene het slachtoffer van onvrijwillige doodslag door medisch wanbeleid? Of was het nog veel erger en hadden de privémedici de grootste Argentijnse held opzettelijk de dood in gejaagd?
Er vond een autopsie op Maradona’s lichaam plaats in het mortuarium. Zijn nieren waren gestopt met functioneren en hij had een leveraandoening door de drank. Volgens de lijkschouwers woog zijn hart meer dan een halve kilo, extreem veel. Het was opmerkelijk beschadigd, zelfs voor een alcoholische junkie zag zijn belangrijkste orgaan er onvoorstelbaar gehavend uit. Er waren ook overblijfselen te zien van kleinere en grotere hartaanvallen uit het verre verleden en enkele vlak voor zijn dood. Toch leek geen verpleger, therapeut of medicus uit zijn entourage dat te hebben doorgehad. Waren ze echt zo waardeloos in hun baan of was er iets nog veel ergers aan de hand? Steeds meer Argentijnen begonnen dit laatste na een paar weken onderzoek wel te denken en de complottheorieën zijn daarna alleen maar krankzinniger geworden.
Er werd een panel samengesteld van experts om te ontdekken wat er werkelijk was gebeurd. Artsen, cardiologen, psychiaters en toxicologen zetten vraagtekens bij zijn snelle ontslag uit het ziekenhuis. Maradona had in zijn vakantiehuis ‘beperkte tot geen toegang tot essentiële medische hulpmiddelen’, zoals een zuurstofslang en een defibrillator en er was niet eens een knop in zijn kamer om op te drukken als hij ademnood of iets ergers kreeg.
Een van de eerste conclusies was dat ‘het team rond Maradona’ had ‘gefaald’ om hem goed in de gaten te houden en dat ‘droeg bij aan zijn dood’. De behandeling was een opeenstapeling van ‘tekortkomingen en onregelmatigheden’. Psychiater Cosachov had hem volgens de lijkschouwers volgestopt met antidepressiva en even zware drugs als venlafaxine. Iedere medisch specialist had haar kunnen vertellen dat dit funest kon zijn voor iemand met zo’n slecht hart als Maradona en Cosachov wist bijna niets van CPR, de methode om een patiënt te reanimeren. De artsen hadden Maradona’s ‘ongebruikelijke lichaamszwelling’ ook over het hoofd gezien terwijl dat ‘kan duiden op hartfalen’. Uit het rapport: ‘De patiënt begon minstens twaalf uur vóór 12.30 uur te sterven. Hij vertoonde onmiskenbare tekenen van langdurige stress, waaruit we kunnen concluderen dat hij tot ver voor zijn dood niet meer goed is gecontroleerd.’
Het oordeel van het medische panel was zó vernietigend dat de beschuldigden zelf ook een onderzoek lieten verrichten. Daar kwam iets heel anders uit: Maradona’s dood was volgens deze versie ‘plotseling en pijnloos’. Neurochirurg Leopoldo Luque zei: ‘De dood vond onverwacht plaats tijdens zijn slaap, zonder dat we konden reageren.’
Luque noemde hem ‘een moeilijke patiënt’ die zich de hele tijd hevig verzette tegen zijn behandeling, het was nog een wonder dat ze het zo lang met hem uithielden. De advocaat van Maradona’s verpleegster vertelde tegen journalisten dat een van Maradona’s dochters haar vader tot het laatst marijuana verstrekte.
Agenten vielen de huizen en kantoren van dr. Luque, psychiater Cosachov en de andere vijf van het medische privéteam binnen, hun telefoons werden in beslag genomen, technici achterhaalden meer dan 120.000 WhatsApp- of sms-berichten en audio-opnames van privégesprekken tussen de leden van Team Maradona. Artsen en/of verplegers omschreven hem onder meer als ‘een stuk vuil’ en een ‘klootzak die niet eens meer kan opstaan’. Luque kreeg eens een waarschuwing via sms dat een medicus met de schuilnaam Charly ‘bier en weed’ gaf aan Maradona omdat Charly in alle rust met een vrouw bezig wilde zijn. Uit andere berichten bleek dat de patiënt vaker weed mocht roken en Maradona werd door Luque ‘El Gordo’ genoemd, de dikke.
III. Het proces (slot)
Er lag een grote bult in bed. Dat bleek de buik van Maradona onder een laken te zijn. Meerdere getuigen verbaasden zich hierover, zo vertelden ze op de tweede zittingsdag van Zaak-5628 op donderdag 13 maart. Andere opvallende ontwikkelingen: de advocaat van Dalma en Gianinna Maradona had een replica laten maken van het huis in Tigre waar de vedette overleed. Volgens Maradona’s lijfarts Leopoldo Luque weigerde zijn patiënt in een echt ziekenhuis te worden opgenomen en daarom werd er ‘na overleg met de familie’ gekozen voor de thuiszorg in die woning. Psychiater Cosachov gaf toe Maradona inderdaad drugs te hebben gegeven, maar dat was volgens haar noodzakelijk om zijn ‘mentale ziekte’ te kunnen behandelen.
Zittingsdag 3 begon in de week erna. Agenten Farías, Borge en Mendoza liepen naar voren om de drie rechters te vertellen wat ze op 25 november 2020 hadden gezien toen ze Maradona’s vakantiehuis betraden. Lucas Farías was de eerste agent die het huis in Tigre die dag binnenging. Voor de poort stonden zeven ambulances. Hij had gehoord dat Maradona een auto-ongeluk had gehad, maar bij aankomst vertelde een bewaker dat hij was overleden. Maradona’s conciërge Coria liet hem binnen en Farías herkende familieleden van de patiënt. Maradona’s ex-vrouw Claudia Villafañe telefoneerde huilend in de keuken. Faría keek naar rechts. In een kamer zag hij ‘een opvallende, met een laken bedekte bult op het bed’. Dat maakte hem ‘achterdochtig en ik zette de locatie af’.
Farías kreeg hulp van de forensische politie en er arriveerden ook mensen van het Openbaar Ministerie. Farías betrad Maradona’s kamer via de openstaande schuifdeur. In het midden stond een bed zonder kussens met witte lakens. In de rechtszaal zei Farías: ‘Het laken werd omhoog gedaan. Toen zag ik het lichaam van Diego Maradona. Zijn houding trok mijn aandacht. Zijn mond was omhoog gericht, zijn buik was opgezwollen en stond op het punt te ontploffen. Hij droeg een Gimnasia y Esgrima de La Plata-shirt en een zwart T-shirt. Ik was verrast om Maradona zo te zien, met alles waar hij voor staat, het emotioneerde me. Ik had nooit gedacht zoiets te zien.’ Een van de rechters vroeg of er ook mensen uit de rechtszaal bij Maradona aanwezig waren op dat moment. Farías wees naar psychiater Agustina Cosachov en naar Leopoldo Luque, ‘die iets later arriveerde’.
Commissaris Borge, de baas van agent Farías, verklaarde even later dat Maradona niet werd verpleegd in een ziekenhuisbed, maar in ‘een gewoon bed’. Hij bevestigde dat er geen defibrillator in de kamer aanwezig was en een infuus had hij ook nergens gezien. Er lagen alleen wat broodjes.
De vierde zittingsdag was op donderdag 20 maart. De eerste getuige was arts Colin Campbell, die vlakbij Maradona in Tigre woonde en op de fatale dag om 12.26 uur werd gebeld voor een noodgeval. Campbell stond op het punt naar zijn werk te gaan, maar kreeg te horen dat Maradona was ‘ingestort’ en dat er snel hulp moest worden verleend. Campbell pakte een bloeddrukmeter en een stethoscoop en reed naar het vakantiehuis van Maradona. Binnen zag hij Carlos Díaz, een van de beschuldigden, die hem naar de kamer met Maradona leidde. Campbell vroeg om medische apparatuur, maar die was er niet. Verpleegster Gisela Dahiana Madrid gaf Maradona een hartmassage, een bewaker paste mond-op-mondbeademing toe. ‘Aan het voeteneind van het bed zat de psychiater die observeerde wat ze deden,’ zei Colin Campbell en hij wees naar Agustina Cosachov in de beklaagdenbank.
‘Zijn mond was omhoog gericht, zijn buik was opgezwollen en stond op het punt te ontploffen’
Hij had meteen door dat Maradona al een tijdje dood was en vroeg aan Cosachov wanneer ze hem zo hadden gevonden. Niet zo heel lang daarvoor, was het antwoord, Maradona leefde toen in elk geval nog. Campbell voelde aan zijn pols, maar voelde niets en de getuige vertelde de rechters: ‘Ik had hem nog nooit eerder in het echt gezien, had geen vergelijkingsmateriaal, maar ik zag een persoon in een slapende houding liggen, erg zwaarlijvig en met een lage lichaamstemperatuur.’ Volgens dokter Campbell was Maradona duidelijk al ‘een uur of twee dood’ toen hij de kamer betrad. Die uitspraak is geen goed nieuws voor de verdachten, die altijd hadden beweerd dat Maradona 24 uur per dag onder hun observatie stond.
Later op de zittingsdag werd ook duidelijk dat Maradona minstens twaalf uur ‘aan zijn lot was overgelaten’. Voor de advocaat van de verdediging is dit weer een teken dat de medici Maradona moedwillig hebben laten sterven. Over het motief beloofde hij zich later in het proces uit te spreken. Maradona-fans riepen na afloop van dag 4 harder dan ooit ‘MOORDENAARS!’ naar de verdachten.
De rechtszaak zal naar verwachting tot juli duren. Er zullen nog rond de tachtig getuigen worden opgeroepen. Dat zouden er eerst driehonderd zijn, maar de lijst moest worden verkleind omdat er anders nooit een einde aan Zaak-5628 komt.
Verpleegster Gisela Dahiana Madrid is de achtste verdachte en zal zich in een afzonderlijk proces moeten verantwoorden voor een jury. De aangeklaagden kunnen bij een veroordeling tussen de 8 en 25 jaar gevangenisstraf krijgen.
- AFP, ANP, Bruno Press