Dit keer verliest Van der Poel titanenstrijd met Pogacar: ‘Moet 110 procent zijn om hem hier te kunnen volgen’

Een machtsvertoon van de twee sterkste wielrenners ter wereld in ééndaagse wedstrijden. Wereldkampioen Tadej Pogacar met het initiatief, zijn voorganger Mathieu van der Poel steeds op indrukwekkende wijze reagerend. Vanaf de tweede van drie beklimmingen van de Oude Kwaremont, meer dan vijftig kilometer voor de finish in Oudenaarde, zag het wielerpubliek de titanenstrijd die het verwachtte.

De Ronde van Vlaanderen van dit jaar was de perfecte gelegenheid voor een échte tweestrijd – in Milaan-San Remo waren er op voorhand meer kanshebbers en in Parijs-Roubaix, waar Pogacar volgende week zijn debuut maakt, zijn er volgens Van der Poel altijd meer kandidaat-winnaars dan in Vlaanderen. En hoewel Mads Pedersen uiteindelijk naar de tweede plek sprintte en Van der Poel dus derde werd, waren dat er hier maar twee.

Opeenvolging van hellingen

De Nederlander heeft al eerder uitgelegd waarom een minder grote groep renners tegenwoordig nog kans maakt op de zege in de Ronde van Vlaanderen. “Het parkoers is enorm veranderd,” is zijn analyse. “Het is echt een heel lastige wedstrijd geworden met redelijk veel hoogtemeters. Het is een opeenvolging van hellingen waarbij je tussendoor weinig herstel hebt.”

Perfect voor topklimmer Pogacar, al ligt het parkoers ook Van der Poel goed. “Maar ik moet hier wel 110 procent zijn om hem te kunnen volgen. Dat is vandaag gebleken.”

110 procent was Van der Poel niet. Waarschijnlijk niet eens 100. Omdat hij na de E3 Saxo Classic, die hij op 28 maart won, ziek werd. “Ik ben drie dagen redelijk ziek geweest. Heb antibiotica genomen en ben daardoor zeker een paar procentjes vorm verloren.” Vervolgens kwam hij in de wedstrijd zelf ook nog eens ten val. “Maar die heeft niets veranderd aan de uitslag.”

Acht monumenten

Dat hij er nauwelijks hinder van ondervond, liet hij zien toen Pogacar zijn eerste aanval plaatste, op de Oude Kwaremont. “Mathieu was supersterk, ik was er niet zeker van dat ik hem uiteindelijk op achterstand kon rijden,” zei Pogacar na zijn overwinning. “Maar ik wist wat ik moest doen. Het plan was om de race heel zwaar te maken en dat plan heb ik uitgevoerd.”

Het leidde tot wéér een heroïsche zege voor de Sloveen, die nu al acht monumenten (vier keer de Ronde van Lombardije, twee keer Luik-Bastenaken-Luik en twee keer de Ronde van Vlaanderen) en het wereldkampioenschap heeft gewonnen, naast drie eindzeges in de Tour de France en een in de Giro.

Vraatzuchtig blijft hij op zoek gaan naar meer, terwijl hij tegelijkertijd volop geniet van de duels die hij uitvecht met Van der Poel en op andere gebieden met Jonas Vingegaard en Remco Evenepoel. “Ik denk dat we een heel mooie generatie wielrenners hebben,” zei hij glunderend. “Ik hou ervan om tegen de andere kampioenen te racen. Vandaag was het wat dat aangaat weer geweldig. Echt een perfecte dag.”

Over de grens

Pogacars aanval op de laatste beklimming van de Oude Kwaremont werd Van der Poel fataal. Al wist hij daarvoor ook al wel dat hij de mindere was. “Ik had al eerder gevoeld dat ik zeker geen topbenen had. Ik zat al een paar keer op de limiet en dan weet je dat het moeilijk wordt om hem op die laatste keer Oude Kwaremont te volgen. Ik heb het wel geprobeerd, omdat ik het mezelf anders achteraf kwalijk zou hebben genomen, maar ik voelde dat ik over mijn grens ging.”

Twee jaar geleden klopt Pogacar Van der Poel in Vlaanderen op een vergelijkbare wijze. “Het was voor mij ook geen verrassing,” verklaarde de Nederlander. “Het is jammer, want als ik een héél goede dag zou hebben gehad, had ik misschien met hem mee gekund. Op naar volgend jaar dan maar.”

Bij winst op zondag zou Van der Poel de eerste renner zijn die vier keer de Ronde van Vlaanderen won. Alsof hij ’s ochtends al wist hoe laat het was, had hij bij de start al gezegd dat hij misschien wel op drie zou blijven steken. “Er zijn genoeg renners die hem drie keer hebben gewonnen waarvan de buitenwereld dacht dat het wel vijf of zes keer zou lukken. Dat zeggen ze ook over mij, maar dit is geen makkelijke wedstrijd. Misschien maakt Pogacar nog wel de meeste kans om dat record te breken.”