Ergernis van de week: mensen die ‘geen probleem’ zeggen terwijl er echt geen probleem is

De zon schijnt, de vogeltjes fluiten. Een 68-jarige lezer uit Lelystad bestelt een drankje op het terras. Als de serveerster het brengt, bedankt ze haar. De repliek luidt vervolgens: ‘Geen probleem’.

Nee, allicht. Hoewel het vriendelijk bedoeld is, wekt dit achteloze antwoord bij haar de nodige wrevel. Waarom toch steeds dat ‘geen probleem’, vraagt ze zich af. ‘Ik kan het niet laten om dan te zeggen dat ik er niet van uitging dat het een probleem zou zijn. En vervolgens denk ik: dat zou ook raar zijn, want je wordt ervoor betaald om mij m’n drankje te brengen. Maar dat zeg ik natuurlijk niet!’

Oprukkend verschijnsel

Toch is het een oprukkend verschijnsel, merkt ze op. Ook als ze een medewerker in de supermarkt bedankt als hij iets pakt dat voor haar te hoog staat, krijgt ze te horen dat het ‘geen probleem’ is.

Hoezo? Het zeggen van ‘geen probleem’ na een alledaagse handeling geeft haar een ongemakkelijk gevoel. Het insinueert dat ze iets vervelends heeft gedaan, maar dat de ‘geen probleem’-zegger zo ruimhartig is om dat te laten gaan.

Neem een recent etentje bij een vriendin. De lezer bedankte haar bij vertrek voor de gezelligheid en de copieuze dis. Ook deze vriendin vond dat ‘geen probleem’. In dit geval zou dat misschien nog kunnen, de vriendin heeft geen probleem met koken. ‘Maar het klinkt in mijn oren niet prettig. Was het dan misschien wél een probleem dat ik kwam eten?’

Een probleemloze context vereist een ander antwoord, stelt de lezer. ‘Wat is er mis met ‘graag gedaan’?’