Neilson Powless is in sprint sterker dan Van Aert, Benoot en Jorgenson en wint Dwars door Vlaanderen

De Deen Mads Pedersen (Lidl-Trek) eigende zich de vijfde plaats toe voor de Nederlander Tibor del Grosso (Alpecin-Deceuninck), Dries De Bondt (Decathlon AG2R-La Mondiale) en Arjen Livyns (Lotto).

Visma-Lease a Bike maakte dit voorjaar nog geen uitstekende indruk, maar pleegde op 70 kilometer van de streep wel een heuse coup. In de aanloop naar Berg ten Houte ontsnapte Van Aert samen met ploegmakkers Benoot en Jorgenson en Powless. Het kwartet reed naar de kop van de koers, liet de vroege vluchters ook meteen ter plaatse en mocht in Waregem sprinten voor de overwinning. Daar leek Van Aert de zege voor het grijpen te hebben, maar Powless liet de Kempenaar alsnog ter plaatse.

Na 55 kilometer hadden Taco van der Hoorn, Joshua Giddings, Fabio Christen, Rasmus Söjberg Pedersen en Petr Kelemen voor de eerste aanval getekend. Wat verderop sloten ook Ceriel Desal, Lewis Askey en Mikkel Bjerg voorin aan en kregen we een kopgroep met acht renners. Alexander Kristoff ging daarop een tijdje tussen de vluchters en het peloton rijden.

Vooraan waren Bjerg en Pedersen gaan versnellen. Fabio Van Den Bossche, Powless en Joshua Tarling probeerden op 81 kilometer van de finish de oversteek naar de kop van de koers te maken. Nog voor de top van Berg Ten Houte was er een samensmelting vooraan, maar sloot ook een drietal van Visma-Lease a Bike aan. Dat waren Jorgenson, Van Aert en Benoot, terwijl Tarling met nog 70 kilometer te gaan moest lossen.

Bij de tweede passage van de Knokteberg bleven voorin enkel nog Jorgenson, Van Aert, Benoot en Powless over. Met nog 40 kilometer voor de boeg trokken de vier leiders de Eikenberg op met een voorgift van 40 seconden op een fel uitgedund peloton. Achter de drie ploegmakkers en Powless kwam de tegenreactie nooit echt goed op gang en zo trok het viertal met een voorsprong van een minuut de eerste keer Nokereberg op.

De Bondt, Alec Segaert, Livyns, Mads Pedersen, Stefan Küng en Del Grosso gingen in de tegenaanval. Bij de tweede passage op Nokereberg was de voorsprong op de zes achtervolgers 45 seconden en volgde de grote groep op anderhalve minuut. Het draaide uit op een sprint met vier en daarin zette Powless de gele brigade een neus.

Powless volgt Jorgenson, die vierde werd, op als eindlaureaat van Dwars door Vlaanderen.

‘Niet goed te praten’

Van Aert was na afloop bijzonder hard voor zichzelf. “Als je met drie ploegmaats zit in een groep van vier en niet wint. Dan heb je een fout gemaakt”, vertelt Van Aert. “Ik ben hier volledig verantwoordelijk voor. Ik heb gezegd om voor de sprint te gaan en Matteo (Jorgenson, red.) en Tiesj (Benoot, red.) te laten controleren. Ik was zeker dat ik de sprint kon winnen. Maar ik verkrampte volledig en Powless bleek sterker.”

“Het is een fout. We waren te zelfzuchtig. Ik wilde het zo graag. Zeker na alle kritiek en alle miserie van vorig jaar. Ik dacht voor een keer aan mezelf. Ik ben enorm teleurgesteld omdat ik zo hard zélf wou winnen. Tegen mijn natuur in heb ik de beslissing gemaakt dat ze mij naar de finish moesten brengen en ik het zou afmaken. Dan moet je de verantwoordelijkheid dragen als het mislukt, en ook hard zijn voor jezelf. De fout ligt niet bij de ploegleiding. Hadden we de laatste tien kilometer aangevallen, maar werden we toch nog geklopt, dan hadden we wél gedaan wat moest. Nu hebben we hoog spel gespeeld, en dat is niet goed te praten.”