Merkwaardig. Vooral degenen die vinden dat de politiek vol zakkenvullers zit, menen dat Marine Le Pen de zakken mag vullen

Hoe merkwaardig. Vooral degenen die vinden dat de politiek vol zakkenvullers zit, menen dat Marine Le Pen de zakken mag vullen. Want daarover gaat het proces dat de Franse politica van uiterst rechts, tot nader order, op onverkiesbaarheid komt te staan: verduistering van overheidsgeld. Niet in haar eigen zakken, wel in die van haar partij.

Het gaat ook niet om kleingeld, wel om 4,6 miljoen euro aan Europese dotaties, die Le Pen & co. afwendden van de ondersteuning van Europese Parlementsleden naar de nationale partijwerking. Dat was geen misverstand, leert het onderzoek. Wel bewuste misleiding met medewerkers en meetings die slechts in schijn een Europees vlaggetje kregen. Noem dat vals spel, gesjoemel of fraude, maar verboden is het alleszins. Dan weet je dat er in een rechtsstaat een veroordeling kan volgen. Na misdaad komt straf, na schuld boete.

Nogal wat mensen, onder wie uiteraard ook de vele supporters van Le Pen, zien dat anders. Zij vinden de veroordeling juist een aanfluiting van de rechtsstaat in een politiek proces. Dat is, opnieuw, nogal merkwaardig. Marine Le Pen heeft, als spil in het onderzoek, de straf gekregen die de wet voor zulke misdrijven voorziet. Net als elke burger of politicus krijgt ze een tweede kans in beroep.

Zou een proces niet juist ‘politiek’ zijn als een rechter een politicus vrijuit laat gaan, ondanks de bewijslast, uit angst voor eventuele gevolgen? Is Marine Le Pen dan te groot om veroordeeld te worden? De rechter heeft geoordeeld dat hij met die politieke overweging geen rekening zou houden en enkel naar de wet en de bewijslast zou kijken.

Eveneens merkwaardig is de kritiek dat de strafmaat te zwaar is. Het is alleszins een vreemd verwijt vanwege een ideologische stroming voor wie de straffen nooit zwaar genoeg kunnen zijn en bij wie de tolerantie altijd op zero staat. Behalve voor het eigen volk, blijkbaar. Dan geldt eigen zakkenvullers eerst.

Het lijdt geen twijfel dat dit proces grote politieke gevolgen kan hebben. Met verve zal mevrouw Le Pen de rol van martelares spelen, die als een ‘vijand van het volk’ wordt uitgeschakeld. Er zullen voldoende Ernstige Analisten bereid gevonden worden om die groteske onzin na te praten.

Want het is onzin. Haar opvolger Jordan Bardella is even populair en heeft dezelfde politieke kansen op het presidentschap in 2027. Haar aanhangers kunnen nog altijd op hun uitverkoren partij stemmen als ze dat willen, mogelijk zelfs met nog meer overtuiging.

Et alors? Er is enkel een crimineel veroordeeld en een systeem van geldverduistering ontmanteld. Een systeem weliswaar, dat van vader op dochter overging. De kans bestaat inderdaad dat die familielijn nu ten einde loopt.

We moeten ons heus geen complexen laten aanpraten door de Poetins en Orbáns van deze wereld, die nu met plezier het proces maken van de Europese rechtsstaat zelf. In een echte rechtsstaat staat ook een populair politicus niet boven de wet. In een rechtsstaat moet een politicus, net als elke burger, enkel de gevolgen van het eigen wangedrag vrezen. En geen openstaand vensterraam of een scheut novitsjok.